Chillin' met HHCC
Januari 2021, weer een lockdown, en ik heb mezelf beloofd om ff rustig aan te doen, niet hard aan de boom te schudden voor nieuwe opdrachten en toen … appte Josuël. Of we kunnen bellen, want hij wil graag gave foto’s dit jaar.




Januari 2021, weer een lockdown, en ik heb mezelf beloofd om ff rustig aan te doen, niet hard aan de boom te schudden voor nieuwe opdrachten en toen … appte Josuël. Of we kunnen bellen, want hij wil graag gave foto’s dit jaar.
Zoals altijd ff bellen, testen en snuffelen. Wat is gaaf en wat is saai. Vrij snel heb ik license-to-create van Josuël gekregen, of in zijn eigen woorden: Let the creators create.
Graffiti! Dat is een van de visuele representaties die we MOETEN gebruiken. Gelukkig was dat al een onderdeel, niet alleen van de visuele identiteit van HipHop Culture Coaching, maar zelfs een van de pilaren van het werk. Coincident? I don’t think so.
De fotoshoot ging niet vanzelfsprekend … Als de fotografe bijna een uur te laat komt omdat ze het adres niet kan vinden, noem ik het niet geolied. Gelukkig ging vanaf het moment dat ik er wel was, alles op rolletjes.
Josuël heeft echt een feest van een locatie geregeld in een restaurant. In een restaurant, hoor ik je denken? Ja! Fantastisch: het was toen nog steeds lockdown dus het restaurant was leeg. Ruimte HOOG en LANG en BREED. Ja, ik noem dat een feest. Na een paar uurtjes en een klein leger dat voor mijn lens moest staan, kon ik aan het bewerken beginnen.
Het liefst zou ik je nu vertellen dat het zooo uit mijn vingers rolde. Dat ik het direct wist en voor me zag. Maar … ik ga het niet mooier maken dan het was. Ik had het moeilijk. De edit wou maar niet komen … ik heb veel dingen geprobeerd en het werkte niet. Er klopte iets niet en ik wist niet wat.
Oh, Mighty Creativity, waarom doe je soms zo gemeen?!
Maar ik geef niet makkelijk op, Josuël, wil je me een crash-course HipHop Spotify playlist sturen?
Een paar minuten later zit ik te luisteren en een beetje te chillen, maar het gaat nog steeds voor geen meter. For the love of flying cows!
Totaal teleurgesteld in mijn eigen kunnen, stap ik de auto in. Nog steeds met HipHop op de playlist. That’s it. Een project dat mij te veel werd. Misschien kan ik het helemaal niet. Langzaam hoor ik mijn zelftwijfelhond wakker worden. Dus ik probeer NIKS te denken en zit daar pissing naar huis te rijden.
5 minuten. I kid you not! 5 minuten in de auto en ik wist al wat er niet werkte en waarom.
Volgende ochtend … ja precies, DAT is het. Nu werkt het wel.
Ik wist dat ik het kan.